تعیین غلظت کشنده (lc50) کادمیم کلراید در ماهی شانک زرد باله (acanthopagrus latus)

آلاینده هایی از قبیل فلزات سنگین اثرات نامطلوبی بر آبزیان و در نهایت انسان به عنوان مصرف کننده نهایی دارند. کادمیم یکی از فلزات سمی موجود در پساب صنایع مختلف می باشد. لذا بررسی اثرات این آلاینده بر آبزیان ضروری به نظر می رسد. در این تحقیق سمیت حاد فلز کادمیم روی ماهی شانک زرد باله (acanthopagrus latus) در شرایط آزمایشگاهی مورد بررسی قرار گرفت. آزمایش ها به روش استاندارد طی 96 ساعت انجام شد. آزمایشات اولیه به منظور یافتن محدوده کشندگی با قرار دادن 6 عدد ماهی در داخل هر تانک با غلظت های 1/0، 1، 10 و 100 میلی گرم بر لیتر صورت گرفت. پس از تعیین محدوده کشندگی ماهی ها به طور تصادفی به 8 گروه 12 تایی با 3 تکرار تقسیم شدند. میانگین وزنی ماهی ها بین 100تا 120 گرم بود. یک گروه به عنوان شاهد و 8 گروه تحت تیمار در معرض غلظت های 15، 25، 35، 45، 55، 65،95 میلی گرم بر لیتر کادمیم کلراید قرار گرفتند. کلیه پارامترهای مهم فیزیکوشیمیایی آب نظیر ph، اکسیژن محلول و درجه حرارت اندازه گیری شد. داده ها با استفاده از برنامه نرم افزاری spss و روش تحلیل آماری probit analysis مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. مقدار lc50، حداکثر غلظت مجاز سمیت[1](matc)، حداقل غلظت موثر[2] (loec) و غلظت بی تأثیر[3] (noec) برای ماهی شانک زرد باله پس از گذشت 96 ساعت به ترتیب 97/34، 497/3، 35 و 25 میلی گرم بر لیتر کادمیم کلراید به دست آمد.